Met lokale sclerodermie is zeker heel oud te worden. Met wat aanpassingen kan men de ongemakken van de gelokaliseerde sclerodermie (die overigens zeer divers kunnen zijn) de baas.

Wat te doen met jeuk?

Behandeling is gebaseerd op een 2-tal pijlers:

1. Onderdrukking van het ontstekingsproces, waarmee de aandoening zich in eerste instantie presenteert.

Lokaal kunnen de wat sterkere (klasse III – IV) dermatosteroiden worden toegepast. Ook tacrolimus en vitamine D preparaten worden ingezet ter onderdrukking van de ontsteking. Dermatosteroiden kunnen ook intralesionaal worden aangewend.

Bij uitgebreidere vormen kan systemische therapie met antimalariamiddelen (waaronder hydroxychloroquine), corticosteroïden, azathioprine, methotrexaat of cyclophosphamide worden overwogen, al dan niet in combinatie met lokale behandeling.

• Behandeling, c.q. voorkomen van de fibrosering, die zich later in het ziekteproces ontwikkelt.

Lichttherapie in de vorm van PUVA is hierbij een goede optie, maar vooral UVA-1 therapie is veelbelovend, omdat  door de inductie van het collageen afbrekende enzym collagenase, de fibrosering / sclerose sterk kan verbeteren.

Het nadeel is dat deze vorm van lichttherapie nu nog slechts op enkele plaatsen in Nederland beschikbaar is.

Een veelbelovende therapeutische aanpak lijkt de remming van TGF-beta te zijn, een cytokine betrokken bij de bindweefselvorming, maar deze behandeling verkeert thans nog in een experimenteel stadium en kan (nog) niet breed worden ingezet.

Bij chronische uitgebluste plekken is verdere therapie niet zinvol.