Systemische sclerose / sclerodermie
Sclerodermie is een reumatische aandoening waarbij het bindweefsel in het lichaam ontsteekt en daardoor stugger wordt. De naam sclerodermie komt van het Griekse woord Skleros (= hard) en derma (= huid), dus: ‘harde huid’.
Lokaal of systemisch
Bij de lokale vorm is alleen de huid op bepaalde plekken aangetast. Behalve deze huidaantasting, zijn er geen andere ziekteverschijnselen. Bij de systemische vorm kunnen alle delen van het lichaam betrokken raken in het ziekteproces: de spieren, gewrichten en inwendige organen, met name de slok- darm, maag, darmen, de longen, het hart en de nieren. Deze vorm heet systemische sclerose, omdat niet alleen de huid, maar ook organen zijn aangedaan.
Bindweefsel
Bindweefsel is het weefsel dat ons vorm geeft en de cellen van de huid, gewrichten, spieren en organen bij elkaar houdt. Het is in bijna alle organen aanwezig. De huid, pezen en spieren zijn voor een groot deel opgebouwd uit bindweefsel.
Bij systemische sclerose kan het bindweefsel overal in het lichaam stugger worden, ook in de spieren, gewrichten en organen.
Vooral bij vrouwen
Het komt bij ongeveer 1 op de 10.000 mensen voor, bij vrouwen vier keer zo vaak als bij mannen. Meestal komt de ziekte tot uiting tussen de 30 en 50 jaar.
De teksten over systemische sclerose zijn gebaseerd op de teksten uit het zorgboek systemische sclerose die door September Multimedia ontwikkeld zijn. Nadere informatie over de zorgboekenreeks kan verkregen worden via Dan Coene. Dr. Madelon Vonk en dr. Femke Bonte hebben de medische inhoudelijke bijdrage geleverd . Margot Wijbrans-Roodbergen, Rita Schriemer, Talitha Dhondai, Gwendolyn Bouwknegt, Simone Boekhorst, Sharon Persijn (allen NVLE) en Jasmijn Hofman (SSN) hebben input geleverd.