Samen praten

Praat zo nu en dan met elkaar over de ziekte. Dit kan helpen om problemen te voorkómen. Vooral in het begin, als je allebei nog moet wennen, kan praten veel schelen.

Het kan bijvoorbeeld prettig zijn om te weten dat jullie beiden af en toe onzeker bent over de aandoening, of dat jullie je allebei wel eens zorgen maken over de toekomst. Dat neemt de onzekerheid niet weg, maar je hoeft er dan tenminste niet alleen mee rond te lopen. Bovendien kun je met elkaar bepaalde oplossingen vinden, zodat de onzekerheid verdwijnt.

Als je er zelf niet uitkomt: vraag hulp

Het hebben van een chronische aandoening vraagt veel van jou en je partner. Het is dan ook goed voor te stellen dat jullie samen niet alle problemen kunt oplossen. In dat geval is het aan te raden hulp te vragen. Je kunt voor deze hulp terecht bij een reumaconsulent of reumaverpleegkundige. Ook een maatschappelijk werker kan dit soort hulp bieden.

Alleen maar problemen?

Hierboven noemden we een paar problemen die tussen jou en je partner kunnen ontstaan. Laat je hierdoor niet afschrikken! In de praktijk blijkt dat mensen hun partner goed kunnen helpen en ondersteunen zónder dat ze daardoor hun eigen leven opgeven – en zónder dat de relatie verslechtert.

Voor je partner is je steun waarschijnlijk heel welkom. Hij of zij zal dan het gevoel hebben er niet alleen voor te staan, en de vervelende dingen van de ziekte samen met je te kunnen opvangen. Ook voor jezelf kan het steunen van de ander prettig zijn: je hoeft dan niet machteloos toe te kijken.